De Geschiedenis
De Bedenker en ontwerper van de M1-Garand is John Cantius Garand geboren in Sant Remi in de buurt van Montreal in Canada
John Cantius Garand kwam in 1918 als burger gereedschapsmaker in dienst van de Amerikaanse overheid en emigreerde in 1920 naar de U.S.A. waar hij de Amerikaanse nationaliteit kreeg, hij was in de periode van 1919 – 1953 werkzaam op de ontwerpafdeling van Springfield.
Het geweer Model M1, of beter bekend als de M1-Garand is ontwikkeld door John Cantius Garand, het geweer was / is zeer betrouwbaar, accuraat en duurzaam.
De M1-Garand is door het Amerikaanse leger in gebruik genomen op 9 Januari 1936 en maakte het Amerikaanse leger tot het eerste leger in de wereld dat een semi-automatische geweer had ingevoerd als standaard wapen voor zijn leger.
Het eerste conflict waarin het wapen werd gebruikt was de Tweede Wereld Oorlog en de M1-Garand had een zeer grote invloed op het verloop van deze oorlog
In de periode van 1936 tot 1957 was de M1-Garand het standaard geweer van het Amerikaanse leger, daarna werd de M1-Garand vervangen door het lichtere M14 geweer in het kaliber .308 Winchester
De M1-Garand was het eerste semiautomatische geweer dat gebruikt werd bij gevechten tijdens een oorlog, het wapen gaf een grote verbetering in vuurkracht ten opzichte van zijn voorganger het grendel geweer de Springfield M-1903
De M1-Garand is een krachtig betrouwbaar wapen wat bestand was tegen de zware gevechtsomstandigheden op het slagveld, de superieure vuurkracht en het semiautomatische vuren maakte het mogelijk om snel acht schoten af te vuren en te herladen, dit maakte de M1-Garand tot een uitstekend wapen voor de gevechten in de jungle.
Al snel na de invoering van de M1-Garand als standaard wapen van het Amerikaanse leger had het wapen een goede reputatie opgebouwd bij de legeronderdelen die het wapen als eerste in gebruik hadden genomen.
Tijdens de aanval op het vaste land van Europa in de Tweede Wereld Oorlog (D-day 6 Juni 1944) werd de M1-Garand zeer populair bij de para troepen vanwege zijn grote vuurkracht zij hadden de opdracht gekregen om bolwerken en fortificaties achter de Duitse linies te veroveren.
Op 26 Januari 1945 verklaarde Generaal George S. Patton in een brief aan generaal Campbell dat hij de M1-Garand beschouwde als het beste wapen dat ooit was ontwikkeld, en in gebruik genomen door het Amerikaanse leger.
Het wapen gebruikt de krachtige .30-06 Springfield patroon in een acht schots clip, deze clip wordt bij het laatste schot uitgeworpen wat een metaalachtig geluid veroorzaakt ( kleng ) wat zeer kenmerkend is voor de M1-Garand, de uitgeworpen clip maakt plaats in het wapen voor een nieuwe clip met acht patronen.
Hoe dan ook de M1-Garand had ook een paar kleine tekortkomingen, namelijk in het munitie aanvoer systeem. Dit systeem is dus danig geconstrueerd dat het vergrendel systeem van de clip het alleen mogelijk maakt om een volle 8 schots clip te plaatsen en verder niets
Bij het uitwerpen van de clip bij het laatste schot, wat het kenmerkende metaalachtige geluid ( kleng ) van de M1-Garand veroorzaakt, attendeert het wapen de nabij gelegen vijand erop dat het wapen van de schutter leeg is, en dat deze moet gaan herladen en op dat moment zeer kwetsbaar is,
toch wegen de kleine tekortkomingen die de M1-Garand heeft niet op tegen de voordelen van de M1-Garand ten opzichte van zijn voorganger het grendel geweer de Springfield M-1903.
De M1C en de M1D zijn de twee sniper uitvoeringen van de M1-Garand die de sniper uitvoering van de Springfield M-1903-A1 moest gaan vervangen, het verschil tussen de M1C en de M1D is enkel de uitvoering van de kijker montage en de geweerkijker. De M1C is voorzien van de M-81/82 geweerkijker met een standaard vergroting van 2,5 x en de M1D is voorzien van de M-84 geweerkijker met ook een standaard vergroting van 2,5 x.
De M1C werd in juni 1944 ingevoerd als standaard sniper geweer van het Amerikaanse leger de M1D is niet in productie genomen tijdens de tweede wereld oorlog er zijn toen enkel een paar prototypes gemaakt van deze uitvoering, na de tweede wereld oorlog in de begin jaren 50 zijn veel standaard M1-Garands omgebouwd naar de naoorlogse sniper uitvoering van de M1-Garand de M1D.
Gedurende de Vietnam oorlog werd de M1-Garand gebruikt als trainingsgeweer voor de militairen die de basis training volgde in het Amerikaanse grondleger voordat ze werden uitgezonden naar Vietnam, ook deed de M1-Garand nog dienst als standaard geweer van de National Guard van het Amerikaanse leger tot ver in de jaren ’70 totdat ook hier de M-16 zijn intrede deed.
De M1-Garand en speelt nog steeds een rol in het trainingsprogramma van de Amerikaanse marine, en vervult nog steeds een ceremoniële rol bij diverse erewacht eenheden ( pelotons ).
Vele rekruten die in dienst traden van het Amerikaanse leger dachten dat de terugslag van de M1-Garand ongeveer net zo erg was als de trap van een muilezel maar in werkelijkheid geeft de M1-Garand een veel minder zware terugslag dan welke van zijn tegenhangers en men kan veel sneller schieten met de M1-Garand dan met welk militair geweer dan ook uit die tijd..